Road trip Τοσκάνη.

Πέρυσι προσπάθησα να εκμεταλλευτώ όλη τη διαδρομή , μιας και ήταν η πρώτη φορά για το ταξίδι αυτό.
Ετσι μπήκα στην Αλβανία από το Μαυρομάτι στην θεσπρωτία και κάναμε μία διανυκτέρευση Αγ.Σαράντα. Συνέχεια μέχρι Σκόδρα και από κεί για Μαυροβούνιο - Κότορ οπου μείναμε 2 μέρες ( μαγικά!! )
Από Κότορ συνεχίσαμε για Ντουμπρόβνικ , άλλες 2 μέρες εκεί.
Φεύγοντας από Ντουμπρόβνικ περάσαμε από το Μόσταρ ( μπήκαμε Βοσνία-Ερζεγοβίνη ) και συνεχίσαμε για Σπλίτ , 2 μέρες επίσης.
Τέλος από Σπλίτ ξεκινήσαμε για Σλοβενία ( Λιουμπλιάνα ) μέσω Ζάγκρεμπ. Εκεί μείναμε 3 μέρες ( μία από αυτές "πεταχτήκαμε" μονοήμερο Βενετία. )
Το ταξίδι της επιστροφής έγινε από τον κλασσικό δρόμο της ενδοχώρας δηλ. Ζαγκρεμπ - Βελιγράδι - Σκόπια - Αθήνα.
Συμπεράσματα επιγραμματικά:
Η Αλβανία παγερά αδιάφορη έως κουραστική ( οι χειρότεροι δρόμοι ) , αλλά φιλική.
Το Μαυροβούνιο αποκάλυψη. Θυμίζει πολύ Ελλάδα και το Κότορ είναι όλα τα λεφτά.
Το Ντουνπρόβνικ και η Κροατία συνολικά σε επίπεδο Δυτικής πολιτισμένης Ευρώπης , όπως και το Σπλίτ.
Βοσνία-Ερζεγοβίνη, μία μουσουλμάνικη χώρα ανάμεσα σε χριστιανούς ορθόδοξους και καθολικούς. Το Μόσταρ πανέμορφο, ειδικά η περίφημη γέφυρα , κατα τα άλλα θύμιζε λίγο Κωνσταντινούπολη με εμφανή τα σημάδια του πολέμου.
Λιουμπλιάνα....άλλο επίπεδο πόλης, με πεζοδρόμια πιό μεγάλα από τον δρόμο , με άπειρα ποδήλατα , με τρομερό αίσθημα ασφάλειας μέρα - νύχτα , και με ένα μαγευτικό ποτάμι. Γενικά η Σλοβενία θυμίζει πολύ Ελβετία.
Το Βελιγράδι με απογοήτευσε ,πολύ βρωμιά σε επίπεδο Αθήνας στους δρόμους , αλλά και στα δημόσια κτίρια και μάλλον αδιάφορο αισθητικά. Ισως να το αδικώ γιατί μείναμε μόνο μια μέρα.
Τέλος τα Σκόπια δεν με χάλασαν πολύ , ίσως γατί στο μυαλό μου τα είχα πολύ χειρότερα , αν εξαιρέσεις βέβαια τα κιτς αγάλματα που θύμιζαν ταινία του 60 με αρχαίους Ελληνες και Ρωμαίους καθώς επίσης και την μακράν εντονότερη και εξαιρετικά ενοχλητική ζητιανιά παντού όπου στεκόσουν.
Γενικότερο πρόβλημα υπήρχε με το νόμισμα της κάθε χώρας και τις ισοτιμίες που μεχρι να τις μάθεις , άλλαζες χώρα και άντε φτου κι απ την αρχή.
Και μια και δεν δέχονταν παντου κάρτα , έμενες με χρήματα στο χέρι που σε μια μέρα μετά σου ήταν άχρηστα , και έτρεχες να τα καταναλώσεις οπως - οπως πριν περάσεις τα σύνορα.
Τα σύνορα τώρα ήταν εύκολη υπόθεση παντού. Ταυτότητα - Αδεια αυτοκινήτου και κάπου πράσινη κάρτα διεθνους ασφάλισης. Μόλις εβλεπαν Ελλάδα άνοιγαν οι πόρτες.
Λίγο προσοχή θέλει στα διόδια γιατί η Σλοβενία δεν έχει το κλασσικό σύστημα , αλλά βινιέτα που τη κολλάς στο τζάμι, κάνει 15 € και ισχύει για μιά βδομάδα. Εμείς αυτό το μάθαμε με πολύ οδυνηρό τρόπο στα σύνορα βγαίνοντας από την χώρα , αφού το πρόστιμο που πληρώσαμε ήταν 150 €.
Τελευταία άφησα την Βενετία όπου τα συναισθήματα είναι ανάμικτα.
Είναι όσο μαγευτική φαίνεται στις ταινίες και άλλο τόσο , αλλά.....
Τεράστια ταλαιπωρία για να παρκάρεις το αυτοκίνητο και μάλιστα 2 χμ από το κέντρο. Οπου οταν μετά από 4 ώρες πας να το πάρεις και βάζεις την κάρτα στο αυτόματο μηχάνημα πληρωμών του παρκινκ , και σου λέει 23 €.!!!
Τρώς άθλιο τουριστικό φαγητό όπου για να τσιμπίσεις, το μενού γιά 2 άτομα με 1ο και 2ο πιάτο και γλυκό είναι 20 € , αλλά 2 ποτήρια μπύρα μεγάλα που δεν ρώτησες όμως εκαναν.....24€.
Και τέλος απίστευτος κόσμος οπου μας ανάγκασε να φύγουμε τσαντισμένοι χωρίς να φτάσουμε στην πλατεία του Αγ.Μάρκου.
15 μέρες , 5000 χιλιόμετρα και εμπειρίες μιας ζωής που αποκομίσαμε από το ταξίδι αυτό , μας οδήγησαν να το καθιερώσουμε σχεδόν κάθε χρόνο , κάθε φορά και σε ένα διαφορετικό μέρος. Για φέτος σειρά εχει η Τοσκάνη..

Όταν με το καλό περάσει όλο αυτό και κάνεις το ταξίδι, βάλε στο πλάνο σου και τη διαδρομή Φλωρεντία- Φορλί! Κάντε μια στάση στο πάσο και πριν το Φορλί μια στάση στο χωριό dovadola για χειροποίητα τορτελινι στο bar da gino 🙂

Κωνσταντίνε ευχαριστώ για την πληροφορία,θα την έχω στα υπόψιν.
Panos87 εννοείται ότι εσύ έχεις την εικόνα των παιδιών, για το πότε μπορείς να ταξιδεύεις είτε μαζί τους, είτε να μπορείς να τα αφήσεις κάπου με ασφάλεια.
Πάντως οταν κάνει κανείς ένα τέτοιο ταξίδι διαπιστώνει ότι η ασφάλεια που αισθάνεται είναι πέρα και από τις πιο αισιόδοξες προβλεψεις, σε αντίθεση με ότι κάποιοι ενδεχομένως φοβούνται.

Nope, μένουμε σπίτι 😉
Να είσαι σίγουρος ότι μετά θα σηκώνεις πέτρα και θα βρίσκεις Duster 😁

Εννοείται ότι μένουμε σπίτι , πάνω από ολα η υγεία μας και η υγεία των συνανθρώπων μας.
Αλλα......
πέστε την αλήθεια το σκεφτήκατε λίγο οι περισσότεροι έτσι δεν είναι ;
Η εμένα ο εγκλεισμός μου έχει κουνήσει κάπως το μυαλό ;

Προσωπικά μέχρι την Δροσιά Χαλκίδας δεν θα με χάλαγε καθόλου αλλά είπαμε μένουμε ταράτσα!!!