Τακάρισμα

Παιδια σήμερα είχα το πρώτο μου καλό κόλλημα. Μπήκα σε εναν αμμοχωματόδρομο 20 μέτρα απο αμμουδερη παραλία. Στο τέλος είχε ένα κυκλικό υπερυψωμενο αδιέξοδο που με άνεση κάνεις στροφή για να γυρίσεις. Όλο αμμόχωμα με πρασινάδα που πατάς χωρίς πρόβλημα, αλλα, 4-5 τετραγωνικά μέτρα πολύ αφράτη αμμο που με ευκολία μπήγεις ενα στυλιαρι μισο μέτρο και. Εγώ δεν του εδωσα σημασία νομίζωντας ότι είναι 5-10 πόντοι άμμος και πάτησα μέσα (μπροστινές ρόδες μόνο, οι πίσω ήταν στο χώμα) σταματώντας κιολας γιατι μπροστά είχε δεντρα άρα επρεπε να κάνω πίσω για να φύγω. Μιας και καταλαβα την μαλ... που έκανα βάζω οπισθεν με αργές κινήσεις να βγώ έξω απο εκει. Τίποτα όμως. Ούτε πόντο να μετακινηθεί το αμάξι. Εκάνα 2-3 φορές λίγο μπροστα λίγο πίσω και ακούω και ενα θόρυβο που ήταν η μπροστινή μάσκα στην άμμο. Λέω τακάραμε τώρα και τι κάνουμε. Οι μπροστινές ρόδες βυθίστηκαν μέχρι τα φρενα περίπου. Ευτυχώς που οι πίσω ήταν σε στέρεο έδαφος αν και δικινητο. Βγάζω λοιπόν την άμμο με το χέρι πίσω απο τις ρόδες και κάτω απο την μηχανή τουλάχιστον να έχει 10  πόντους κενο. Ξεφουσκώνω τα μπροστινά λάστιχα στα 22-23 psi και βάζω καί κάτι μακριά χοντροκλαδιά πίσω απο τις ρόδες για να γραπώσουν κατα την όπισθεν. Με μία ήρεμη γκαζιά το αμάξι έφυγε πίσω χωρίς να σπινιάρει καθόλου και έτσι την γλίτωσα!!!!   Είχα και την τρομπα μέτα να φουσκώσω πάλι τα λάστιχα και τελείωσε η υπόθεση.  Καλή εμπειρία πάντως αν και το φοβήθηκα. χαχαχα Αυτα.