Χωμάτινη - Εντυπώσεις (Σταυρός Θεσσαλονίκης)

Χθες το μεσημέρι μου ζητησε η γυναίκα μου να πάμε στο βουνό μήπως βρούμε κράνια να φτιάξει λικεράκι. Εγώ έκανα τον δύσκολο αλλά άλλο που δεν ήθελα μπας και βρω κανένα μπεκατσομέρος.

Γύρω στις 6 απόγευμα ξεκινήσαμε την ανάβαση. Το μέρος εχει σφιχτή βλάστηση με μεγάλη ποικιλία και πέτρα. Ανεβαίνοντας ποτε σιγα πότε γρήγορα φτάσαμε στα 700+ μετρα υψόμετρο χωρίς να βρούμε κράνια είδα ο δρόμος άλλαζε πρός το χειρότερο και σταμάτησα να ρίξω μια ματιά. Δεν άξιζε τελικά να συνεχίσω αλλά μας αποζημίωσε το σπαθόχορτο που υπήρχε αφθονο και μαζέψαμε λίγο, ειχαμε μαζέψει ηδη πριν 2 βδομάδες ξανά. Επιστρεφοντας πηρα αλλο δρόμο που τον είχα ξαναπεράσει παλιά. Απεδείχθει σωστη επιλογη μεν επειδή βρήκαμε κράνια αλλά ηταν λάθος  επιλογή γιατί ο δρόμος ηταν χάλια εως ότου έγινε απροσπέλαστος. Θα μπορουσα να πω πως φλερτάρισα με την  ζημιά αλλά την γλύτωσα. Με όλα αυτά βγήκαμε από το βουνό κατα τις 10 το βράδυ, το κάναμε νυκτερινή.

Στο διαταύτα, είχα πολύ καιρό να κάνω τόσο μεγάλη χωμάτινη διαδρομή κοντά 2μιση ώρες στο τιμόνι. Δυστυχώς δεν είχα πάρει μαζί μου κάμερα η gps να γράψω την διαδρομή, έβγαλα ενα μικρό βιντεάκι με το κινητό που θα ανεβάσω σε μερικές μέρες.

Οσο αφορά την κριτική  του εργαλείου συγκρίνοντας με άλλα που είχα στην κατοχή μου.

Στα θετικά, δεν ακούμπησε κάτω πουθενά, δέν κόλωσε πουθενά αρκετή δυναμη στα ζόρικα, η πρώτη ταχύτητα μεγάλη εφεύρεση, εσωτερικά κανένας θόρυβος.

Στά αρνητικά, στην ανηφόρα οι μπροστινοι σέρνουν πριν μπει η τετρακίνηση, λίγο σπαστικό για μένα, η ανάρτηση είναι πολύ μαλακή και γέρνει και χοροπηδάει απαράδεκτα, εντάξει δεν ειναι και Jimny, πάντως μετά ένοιωθα την μέση μου κουρασμένη. Αν δεν ειχα και την προσθήκη ελατηρίου θα ηταν χειρότερα. Σίγουρα ένα πιο σφιχτό αμορτισέρ θα μάζευε αυτή την τρικυμία.

Συνολικά η εικόνα είναι πολύ καλή, για κάποιον που πατάει πολύ χώμα μπορεί να βελτιωθει με μικρό κόστος